ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Οι αλλεργικές δερματοπάθειες με κνησμό και φλεγμονή είναι αρκετά συχνές στα ζώα συντροφιάς και μπορεί να οδηγήσουν σε αυτοπροκαλούμενη αλωπεκία, εκδορές και δευτερογενείς λοιμώξεις με βλατίδες, φλύκταινες και κρούστες. Οι ακόλουθες τρεις κύριες κατηγορίες αλλεργιών μπορούν να διακριθούν σε γάτες και σκύλους: υπερευαισθησία σε ψύλλους (και άλλα τσιμπήματα εντόμων), ανεπιθύμητες δερματικές αντιδράσεις σε τρόφιμο (AFR) και ατοπική δερματίτιδα (AD) λόγω περιβαλλοντικών αλλεργιογόνων.

Η υπερευαισθησία σε τσιμπήματα εντόμων μπορεί να αντιμετωπιστεί με τον έλεγχο των εκτοπαρασίτων ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια δίαιτα εξάλειψης για τον εντοπισμό του τροφικού αλλεργιογόνου και τον αποκλεισμό του από το ημερήσιο σιτηρέσιο για την εξάλειψη των δερματικών αντιδράσεων από την τροφή. Η ατοπική δερματίτιδα, από την άλλη, προκαλείται από χρόνια περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα και o περιορισμός της είναι πιο πολύπλοκος. Αν και η παθογένειά της δεν είναι πλήρως κατανοητή, υπάρχουν ενδείξεις για γενετικές ιδιαιτερότητες, αλλοιωμένο ανοσοποιητικό σύστημα με δερματική φλεγμονή και ελλιπή δερματικό φραγμό. Η αντιμετώπιση των δύο τελευταίων παραμέτρων, είτε τοπικά είτε συστηματικά, μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των προσβεβλημένων ζώων.