Καλησπέρα σας!
Με λένε ΟΖΖΥ και όπως θα δείτε , σήμερα επισκέφθηκα το Κτηνιατρείο μου στο Λιτόχωρο. Γιατί; Δεν ξέρω δε μου είπε κανείς τίποτα. Ήρθε με πήρε η γιαγιά μου για βόλτα από το σπίτι και με έφερε εδώ. Μπορεί να ήρθαμε για να τους δούμε. Η μικρή κυρία που είναι εδώ και μου δίνει μπισκοτάκια που και που με παίρνει αγκαλιά και με βάζει πάνω στη ζυγαριά. Διαμαρτύρομαι είμαι αδύνατος με το μάτι το καταλαβαίνεις.. 7.5kg είπε η κυρία. Είδατε? Δεν είμαι χοντρούλης…χνουδωτούλης είμαι. Με παίρνει αγκαλιά ξανά και με βάζει στο τραπέζι. Φεύγει! Γιατί φεύγεις μικρή κυρία αφού εγώ είμαι εδώ! Έρχεται ξανά… κάτι κρατάει και το στρέφει προς εμένα…και η μαμά μου το κάνει αυτό…Ωχ…πάλι φωτογραφίες με βγάζουν…
Βλέπω την γιατρό μου να κρατά την κουρευτική μηχανή…και τότε κατάλαβα….Όχι! Για κούρεμα ήρθαμε.
Σήμερα στο ιατρείο μας στο Λιτόχωρο ο κύριος ΟΖΖΥ μας επισκέφτηκε για το κούρεμά του. Από ότι καταλάβαμε δε το κατάλαβε πως ήρθε η ώρα να κουρευτεί παρά μόνο όταν η Αναστασία έβαλε την μηχανή. Παρόλα αυτά δεν ήταν κακό παιδί. Μέσα σε λίγη ώρα ο ΟΖΖΥ έγινε διαφορετικός…Τώρα το καλοκαίρι ας απαλλαγούμε από το όμορφο τρίχωμα. Ε ΟΖΖΥ; Και επειδή ήταν πολύ καλό παιδί κέρδισε και μπισκοτάκι.
