Μια από τις πιο όμορφες περιόδους για έναν ερασιτέχνη εκτροφέα καναρινιών είναι η εποχή του ζευγαρώματος. Ολόκληρη η διαδικασία είναι εντυπωσιακή και συνάμα διδακτική. Τα καναρίνια μας αναλαμβάνουν εντυπωσιακά πολλούς ρόλους σε μικρό χρονικό διάστημα, συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους και τελικά καταφέρνουν να μεγαλώσουν μια καινούρια οικογένεια χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία! Όλα αυτά όμως, διαδραματίζονται δυστυχώς σε περιβάλλον αιχμαλωσίας και δεν θα ήταν ποτέ εφικτά αν δεν δημιουργούσαμε εμείς τις κατάλληλες συνθήκες.
Απολαύστε υπεύθυνα
Τα καναρινάκια μας χρειάζονται τη διαρκή φροντίδα και προσοχή μας. Το ίδιο ισχύει και για τους απογόνους τους. Δεν είναι παιχνίδι και πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη περισσοτέρων πουλιών. Περισσότερα πουλιά σημαίνει περισσότερα έξοδα, χρόνος και χώρος.
Αν πάλι σκεφτόμαστε να δώσουμε τα μικρά σε φίλους πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζουν τον όγκο της φροντίδας που χρειάζονται και είναι διατεθειμένοι να την αναλάβουν.
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν ισχύει, δεν θα πρέπει καν να μπούμε στην διαδικασία της αναπαραγωγής.
Εξοπλισμός:
Κλουβί
Το σωστό κλουβάκι που χρειαζόμαστε είναι η λεγόμενη ζευγαρώστρα με χώρισμα. Είναι ένα παραλληλόγραμμο κλουβί με διαστάσεις τουλάχιστον 70 x 40 x 30 που έχει ένα αποσπώμενο χώρισμα στη μέση και 4 πόρτες (δύο στην μπροστινή πλευρά και από μια στο πλάι, έτσι ώστε να μπορούμε να τοποθετήσουμε την φωλιά).
Το κλουβάκι μας πρέπει να είναι καθαρό και αποπαρασιτωμένο. Το τοποθετούμε σε σημείο φωτεινό, που όμως δεν το βλέπει ο ήλιος, όχι πολυσύχναστο και προστατευμένο από ρεύματα αέρα.
Αφού σιγουρευτούμε ότι βρήκαμε τη σωστή θέση, δεν μετακινούμε τη ζευγαρώστρα έως ότου ολοκληρωθεί η αναπαραγωγική διαδικασία.
Φωλιά
Στο εμπόριο, υπάρχουν δυο είδη φωλιάς για καναρίνι: η εσωτερική και η εξωτερική. Η εσωτερική (φώτο 1) είναι λύση ανάγκης αν δεν υπάρχει τρόπος (πλαϊνές πόρτες) για να τοποθετήσουμε την εξωτερική.
Τα πλεονεκτήματα της εξωτερικής (φώτο 2) είναι πολλά και σημαντικά. Δεν μειώνει τον ζωτικό χώρο των καναρινιών μας αφού μπαίνει εξωτερικά του κλουβιού. Είναι πολύ πιο εύκολο να παρακολουθούμε την πορεία εκκόλαψης των αυγών καθώς και την ανατροφή των νεοσσών. Μπορούμε εύκολα να την καθαρίζουμε χωρίς να στρεσάρουμε τους γονείς.
Η φωλιά αποτελείται από μια πλαστική θήκη όπου μπορούμε να προσαρμόσουμε ένα ξύλινο πλεκτό καλαθάκι (φώτο 3) ή μια τσόχα (φώτο 4). Όλα τα προμηθευόμαστε εύκολα από το pet shop της γειτονιάς μας και δεν κοστίζουν ακριβά.
Υλικό φωλιάς
Όπως στη φύση, έτσι και στην αιχμαλωσία, λίγο πριν ξεκινήσει η αναπαραγωγική διαδικασία, το θηλυκό καναρίνι ξεκίνα να κατασκευάζει τη φωλιά του! Παίρνει το νήμα που του προσφέρουμε και το στρώνει στη φωλιά που έχει στη διάθεση του.
Μετά από δοκιμές, μπορούμε να καταλήξουμε στο υλικό που είναι καταλληλότερο για το δικό μας καναρίνι αλλά καλό θα είναι να αποφεύγουμε το πλαστικό νήμα και το κλασσικό λευκό του εμπορίου, επειδή μπορεί να μπλεχτεί στα πόδια των νεοσσών.
Τα πιο γνωστά που βρίσκουμε στα εξειδικευμένα καταστήματα είναι νήματα από ζωική τρίχα, λινάτσα, βαμβάκι, κοκκοφοίνικα και φυσική καρύδα. Ο συνδυασμός λινάτσας με βαμβάκι ίσως να είναι η πιο αξιόπιστη επιλογή. Το τοποθετούμε στις ειδικές θήκες (φωτο 5) που προσαρμόζονται στο κλουβάκι μας και αφήνουμε την κανάρα μας να κάνει όλη την υπόλοιπη δουλειά!
Εποχή ζευγαρώματος
Στην φύση τα καναρίνια ζευγαρώνουν την άνοιξη. Είναι η εποχή που οι καιρικές συνθήκες καθώς και η ποικιλία και ο όγκος τροφής είναι στα ευνοικότερα δυνατά επίπεδα.
Στην χώρα μας η καλύτερη περίοδος είναι από μέσα προς τέλος Απριλίου εώς τις αρχές του Μαΐου. Η μέση θερμοκρασία εκείνη την περίοδο είναι 15-20 βαθμούς κελσίου, έχει 14 περίπου ώρες ημερήσιο φως και η υγρασία κυμαίνεται μεταξύ 40-60%. Αυτές είναι και οι ιδανικές συνθήκες που θέλουν τα καναρινάκια μας.
Επειδή όμως ο πρώτος κύκλος (γνωριμία-ζευγάρωμα-αυγά-νεοσσοί-αποχωρισμός) μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από 50 μέρες η προετοιμασία μας πρέπει να ξεκινήσει από αρχές ή τουλάχιστον τα μέσα του Μαρτίου.
Επιπλέον, αν θέλουμε να κάνουμε 2 ή ακόμα και 3 διαδοχικές γέννες (περισσότερες από 3 κρίνονται απαγορευτικές) ίσως θα πρέπει να ξεκινήσουμε την προετοιμασία ακόμη και από τον Φεβρουάριο. Για 3 διαδοχικές γέννες το διάστημα που απαιτείται είναι περίπου 130 μέρες. Οπότε, πρέπει να ξεκινήσουμε αρχές Φεβρουαρίου για να ολοκληρώσουμε αρχές Ιουνίου και να μην θέσουμε σε κίνδυνο τα καναρινάκια μας.
Διατροφή
Η σωστή διατροφή είναι καθοριστικός παράγοντας για την ενεργοποίηση αλλά και την επιτυχή περάτωση της αναπαραγωγικής διαδικασίας.
Ξεκινώντας, 4 εβδομάδες πριν την άμεση (χωρίς χώρισμα) επαφή των καναρινιών μας, πρέπει να προσφέρουμε ανελλιπώς στη διάθεση τους σπόρους, κόκαλο σουπιάς και άμμο με όστρακα. και όσο πλησιάζει η περίοδος της αναπαραγωγής εμπλουτίζουμε με νέα συστατικά ανά εβδομάδα. Έτσι λοιπόν, την πρώτη εβδομάδα, μόνο στο αρσενικό προσθέτουμε επιπλέον αυγό και βιταμίνες. Από την δεύτερη μέχρι και την τέταρτη εβδομάδα εμπλουτίζουμε τη διατροφή και των δύο (αρσενικό και θηλυκό) με μήλο, αυγοτροφή, αυγό και βιταμίνες (ξεκινάμε με 3 φορές την εβδομάδα εναλλάξ το μήλο με το αβγό και καταλήγουμε 7 φορές την εβδομάδα ανελλιπώς όλα τα παραπάνω συστατικά).
Αξίζει να σημειωθεί, πως ειδικά σε αυτή την τελευταία φάση πρέπει να προσέχουμε ώστε το αρσενικό μην πάρει πολύ λίπος.
Γνωριμία – Φλερτ – Πρώτη επαφή
Παρόλο που εμείς, από την πλευρά μας, έχουμε κάνει ότι γνωρίζουμε , τελικά όμως, αυτά είναι μόνο η μισή δουλειά: δημιουργήσαμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες σε αιχμαλωσία αλλά έχουμε ένα βασικό μειονέκτημα σε σχέση με τη φύση!
Στη φύση λοιπόν τα καναρίνια έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν συντρόφους. Εμείς έχουμε εκείνη τη περίοδο στη ζευγαρώστρα μας ένα αρσενικό και ένα θηλυκό και ευχόμαστε να.. ταιριάζουν! Το θετικό είναι ότι, συνήθως τα καναρινάκια είναι εύκολα (ως προς την αναπαραγωγή) πουλιά και στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει αίσιο τέλος. Αν όμως τελικά δεν ταιριάξουν, υπάρχουν τρόποι να το δούμε νωρίς και να το διορθώσουμε.
Είναι σημαντικό να περιποιηθούμε τα καναρίνια μας πριν ξεκινήσουμε τη διαδικασία. Ελέγχουμε λοιπόν τα νύχια και το πτέρωμά τους για να σιγουρευτούμε ότι είναι καθαρά και δεν υπάρχουν σημάδια τυχόν ανησυχητικά που να χρήζουν κτηνιατρικού ελέγχου.
Αφού αποπαρασιτώσουμε το κλουβάκι μας τοποθετούμε το χώρισμα. Πρώτα εισάγουμε το αρσενικό από τη μια πλευρά. Το αφήνουμε μόνο του για 1 εβδομάδα με την ενισχυμένη τροφή του (βλ. παραπάνω). Τη δεύτερη εβδομάδα εισάγουμε και το θηλυκό από την άλλη πλευρά του κλουβιού. Σταδιακά τα πουλάκια θα αρχίσουν να αλληλεπιδρούν και κάποια στιγμή πρέπει να αρχίζουν να ταΐζει το ένα το άλλο μέσα από το χώρισμα! Στις αρχές της τέταρτης εβδομάδας και αφού παρατηρήσουμε ότι τα πάνε καλά μεταξύ τους, βάζουμε από την πλευρά του θηλυκού τη φωλιά και το νήμα.
Μόλις ξεκινήσει το θηλυκό να παίρνει το νήμα και να φτιάχνει τη φωλιά του είναι όλα έτοιμα! Βγάζουμε το χώρισμα και η πραγματική διαδικασία ξεκίνα!
Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί με βάση την προσωπική εμπειρία και, όπως είναι γνωστό, όταν μιλάμε για ζωντανούς οργανισμούς με διαφορετικούς χαρακτήρες, ιδιοσυγκρασίες και συνήθειες, τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο.
Τέλος, σε οποιαδήποτε τέτοια διαδικασία, ας μην ξεχνάμε την ευζωία, που και σε αυτή καθαυτή τη διαδικασία συμβάλλει καθοριστικά, αλλά και σε εμάς στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!
Πηγή: Petslife.gr
Επίσημος συνεργάτης με το Human Pet
